Egoizm.

Astre

W każdym z nas jest egoista.
Czy pozwalacie mu na więcej, inaczej, czy jesteście egoistyczni, często, rzadko?
Czy uważacie, że to złe, czy może dobre, pośrednie?
Znacie takich prawdziwych, kompletnych egoistów?
Czy denerwuje was taka postawa?
I tak dalej, przelewać wszystko tutaj, zapraszam do wspólnej dyskusji.

Gata

ludzie często myślą o sobie. piękne jest to, że jeśli widzisz w wiadomościach huragan, jako pierwsze pomyślisz: "boże! ci biedni ludzie!" zamiast: "mam nadzieję, że nie dojdzie do miejsca, w którym mieszkam". piękne, ale chyba coraz rzadsze. chyba, że nie wiem o jakimś nienaturalnym nawróceniu ludzkich umysłów.

ja sądzę, że jestem egoistką. wstyd mi przyznać, ale jestem. nie daję na karitas czy ojca rydzyka, co w sumie nie jest wykładnikiem tego egoizmu. ale kontynuując... chcę, żeby było mi dobrze i często nawet nie zauważam cierpienia innych, myśląc tylko i wyłącznie o sobie.

mimo wszystko sądzę, że zeszły rok strasznie mnie zmienił. wiem, jak to jest być samemu i źle się z tym czuć, więc teraz staram się pomagać innym, bo wiem, jak ta pomoc mi by się przydała rok temu. coraz cześciej myślę, że niby pomagam, ale zastanawiam się czy to nie jest po prostu chęć poprawienia sobie humoru.

Mergia

praktykuję taki połowiczny egoizm.
taki egoizm, który owszem, w środku stawia siebie (no bo kto lepiej o mnie nie zadba jak ja sama?) ale przy tym ciągle jest wyczulony na innych ludzi.

szalenie lubię pomagac. w sumie to taka matka teresa czasem ze mnie wychodzi, co niektórych dziwi, z takiej baby-dynamitu... pomagac głównie rozmową. pamiętam jak to było, kiedy wokół sami obcy obcy obcy, albo tacy, którzy mieli interes, żeby obcymi nie byc. jak strasznie wtedy chciałam miec kogoś, komu możnaby się wygadac, kto po prostu będzie miły i ze mną pobędzie, porozmawia. dzisiaj jestem strasznie wyczulona na takie 'chcenie', wychwytuję je jak radar i natychmiast spieszę z pomocą. generalnie bardzo lubię ludzi, więc i ja sama mam z tego radochę.

może więc to też jakiś (paradoksalny) przejaw egoizmu? pomaganie jako zaspakajanie własnych mentalnych potrzeb?

w każdym razie w matce teresie się nie zatracam i najpierw jestem ja. jako jednostka. bo o moje życie tylko ja potrafię zadbac jak najlepiej, a moim odgórnym celem jest po prostu byc szczęśliwą. niewielu historia zna wielkich altruistów, którzy poświęcając się wyłącznie innym byli najszczęśliwsi na świecie.

Gata

o niewielu historia zna. życzę tego Tobie, jeśli nawet o tym marzysz!
niby ten "paradoksalny" egoizm to ciągle egoizm nieegoistyczny, prawda?

strasznie pokręcone to wszystko.

Mergia

Astre

Jestem złą osobą.
Kieruje mnie egoizm. Nie zależnie kto, co, jak, okoliczności i w ogóle, mam ten wewnętrzny głosik: nie! nie pożyczę. nie, nie dam! nie, spadaj! nie, odwal się! nie, ja chcę! Staram się go opanować, bo on jest zawsze, nawet jeśli chodzi o duurne błachostki. Ale przyzwyczaiłam się i właściwie staram się, mimo wszystko. Uważam egoizm za pośrednią cechę. Nie uważam ją za złą, nie jest taka! To, że człowiek walczy o siebie i ma siebie na pierwszym miejscu {no mniej więcej, bo nie jestem aż taka straszna} nie jest złe. Lepsze to niż zmarnowanie szansy, bo ktoś z rywali opowiedział ci smutną historie swego życia. Poza tym ja jestem fajna i nie da się mnie nie lubić. Chyba mało znam osób takich jak ja, chociaż właściwie, wiem, pamiętam jedną, tak, tak. Ale nie ma się co rozwodzić. No i przyznaje się, jestem złą egoistką.

tartak wyrazów

Jestem egoistką, jednakże rzadko. Jestem osobą która lubi także dawać, nie tylko brać.Jak dla mnie to nie jest czymś złym, jeśli zna się umiar.

Znam jedną wielką egoistkę, myśli tylko i wyłącznie o sobie. Lubię ją, kiedyś się przyjaźniłyśmy, ale przesadza. Zachowuje się czasem jak mała księżniczka. Nazwę ją X. Więc X uważa się za najnajnaj, tak, serioserio. X xhxe zawsze być lepsza niż inni. Cieszy się z piątki o ile nikt - zazwyczaj ja - piątki nie dostanie. A jeśli ja także, to tak jakby to było nic. To jest jej wielka wada.

_hemoglobina.

miałam w planach, załozyć taki temat.

osobiście nie czuję się egoistyczną osobą. bardzo, nawet za bardzo, przejmuję się innymi. wiem, że możecie mi zarzucić, że tylko tak mówię, że wywyrzszam się, ale mówię jak jest naprawdę. akurat w tej sprawie, nie mylę się.

egoista. czy to rzeczywiście, do końca jest aż takie złe? nie mam pojęcia. nie zastanawiałam się, tak głęboko, nad tym. ale przemyślając co teraz, to nasuwają mi się dwie sprzeczności: egoista jest zły i nie jest zły. myśli tylko o sobie, nie zwraca uwagi na innych, to jest ta zła część. a ta dobra? może bardziej skupić się na sobie, na rozwijaniu siebie.

nie, nie znam aż tak wielkich egoistów. a jeżeli chodzi o normalnych, zwykłych egoistów? owszem, znam ich. otaczają mnie codziennie w szkole. mnóstwo ich chodzi, po tym bożym świecie.

Gata

X chyba jest dziecinna, tartaku. życie ją doświadczy. dojrzeje i będzie piękny kwiatuszek!

Toxique

Jestem egoistką.
Jest to spowodowane tym, że nie mam rodzeństwa i od małego
byłam przyzwyczajone, że wszystko jest dla mnie i z nikim się
nie muszę dzielić. Staram się mniej myśleć o sobie, ale czasem
mi się to nie udaje..

tartak wyrazów

Avalon

Według mnie w każdym jest trochę egoisty.
Jestem egoistką, przyznaję bez obsłonki.

Szatin

Mam wrażenie, że ostatnio jest taka jakby "moda" na egoizm między innymi.

Po części sama egoistką jestem, nie ukrywam - zresztą to raczej nie moje własne o sobie mniemanie, to wynika z tego, co niektórzy o mnie mówią. Ale ja się w sumie nie czuję egoistą. Po prostu dbam o swoje.